Czasami to co wydaje się naturalne może być najtrudniejsze. Wspólnota to trwanie na modlitwie i wspólne dzieła dla Boga. Nie da się tego zrobić na chwałę Bożą, jeśli nie zbudujemy bożych relacji między nami i nie wzmocnimy naszych relacji z Bogiem. Wtedy można czynić wiele dla Boga i z Bogiem!

Szukaliśmy sposobu, jak to zrobić i gdzie:
- w Eucharystii
- w Słowie Bożym
- w modlitwie brewiarzowej
- w śpiewie
- tańcu
- w trwaniu razem na rozważaniu Słowa Bożego, na dzieleniu się świadectwem działania Jezusa w naszym życiu i życiu Wspólnoty.

Pan, przez każdego z 17 uczestników naszego wyjazdu, pokazał co jest najważniejsze dla Wspólnoty Jezusa Miłosiernego:

• Modlitwa o kapłana – opiekuna wspólnoty
• Nasza Wspólnota – to kuźnia posłanych do innych wspólnot by służyć
• Słowo Boże – jest fundamentem:
  
  • dla każdego z nas
  • wszystkich działań we wspólnocie
  • relacji we Wspólnocie
• Przykazanie Miłości – jest podstawą:
  • wszystkich intencji każdego we Wspólnocie
  • motywacją – kierunkiem działań
  • z Miłości – do Wiary – a Wspólnota to miejsce pogłębiania wiary
  • Co to znaczy kochać we wspólnocie?
  • Co to znaczy naprawiać się we wspólnocie?
• Wspólnota tworzy Kościół i ma walczyć o Kościół Chrystusowy
• Wspólnota to miejsce dawania z siebie:
  • kiedy już otrzymałem – nie zachowuję tego dla siebie
  • pragnę dawać dalej / innym.
• Wspólnota to miejsce miłowania aż po przebaczenie - tak jak Jezus na krzyżu:
  • „Krótko” we wspólnocie – mały kłopot
  • „Długo” we wspólnocie – duży kłopot, ale nie z Jezusem!
    Jezu pomóż mi przebaczyć mocą Twojego przebaczenia!
• Wspólnota to miejsce, gdzie króluje pokora:
  • Nie zawsze jest najważniejsza Twoja racja, ale drugi człowiek
  • Bo lepiej mieć relację niż rację za wszelką cenę.
• Wspólnota to żyzna rola/gleba:
  • „Przejrzyste powietrze, aby każdy mógł w nim oddychać/żyć własnym życiem.”
    Wspólnota ma stworzyć takie warunki, aby ktoś chciał w niej żyć.
    Aby chciał do niej przyjść i przeżyć własne życie – by wzrastać!
    Wspólnota ma budować wolność dla drugiego człowieka.
    Chciałabym być jak czyjaś ziemia, na której komuś zechce się żyć:
    Kochać i śmiać się i biegać…
    Chciałabym być jak powietrze przejrzyste, w którym komuś zechce się żyć własnym życiem.”
• Wszystko, co czynię we wspólnocie przynosi owoce:
  • Dobre
  • Lub złe/konsekwencje.
• Wspólnota ma zawsze stać u Jezusowego boku – Adoracja Najświętszego Sakramentu.
• Najważniejsza jest Eucharystia – tam „Jezus wyzwala”.
• Każdy we wspólnocie musi postawić sobie pytanie: Za czym idziesz, za kim idziesz?
  • Czy za Jezusem?
  • Czy za człowiekiem?
    Bo: „Słuchaj Izraelu, Adonaj jest naszym Bogiem – Adonaj jest Jeden.
    Kochaj Boga, twojego Boga, całym swoim sercem i całą swoją duszą, i całą siłą wszystkiego.
    Niech Słowa, które Ja dzisiaj ci nakazuję, będą w twoim sercu.” PP 6, 4-9
  • Zapatrz się na Jezusa – wtedy nie będzie granic dla Wspólnoty – dla każdego z nas.
  • Tylko Jezus podnosi, a przez nas podnosi innych.
• Wspólnota może doświadczyć jedności tylko w Jezusie.
• Wspólnota jest jak kwitnąca wiśnia:
  • Upaja widokiem
  • Upaja zapachem
  • Owocuje w swoim czasie
  • W koronie drzewa znajdują schronienie wszystkie potrzebujące ptaki (ci, do których nas Jezus pośle i których do nas przyprowadzi)
  • Nasza wiara musi być jak ziarenko gorczycy, z którego wyrasta potężne drzewo, a drzewo to życie – taka jest Wspólnota!
• Każdy we Wspólnocie musi sobie zadać pytanie i poszukać odpowiedzi:
  Czy chcesz zawalczyć o Twoją Wspólnotę?
  Podejmij decyzję – a Pan Bóg zrobi swoje!

Jeśli chodzimy w światłości, tak jak On sam trwa w świetle,
wtedy jesteśmy we wspólnocie jedni z drugimi,
a Krew Jezusa, Jego Syna oczyszcza nas z wszelkiego grzechu.
    (Nieszpory 15.11.2019 r. z Pieśni 1 J 1, 5b. 7. 9; 2, 1b-2)

Razem z Chrystusem jesteśmy umarli
Złu i grzechowi, by życie odzyskać;
Chrztem odrodzeni czekamy na zorzę
Słońca wieczności.
Niech się Izrael cieszy swoim Stwórcą.
    (z Hymnu Jutrznia 17.11.2019 r.)

A synowie Syjonu radują swym Królem.
Niech imię Jego czczą tańcem, *
niech grają Mu na bębnie i cytrze.
Bo Pan swój lud miłuje, *
pokornych wieńczy zwycięstwem.
    (Ps 149, 2-4 – Jutrznia 17.11.2019 r.)

„Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość,
której żaden z waszych prześladowców
nie będzie się mógł oprzeć ani się sprzeciwić.”
    (Łk 21,12-19 – Jutrznia 17.11.2019 r.)

Niechaj Duch Święty nauczy nas dzisiaj pełnić Twoją wolę - i niech Twa mądrość zawsze nas prowadzi. Panie, Ty jesteś naszym życiem i zbawieniem.