Z dniem 10-10-2020 nasza wspólnota przyłączyła się o modlitwy osłonowej w intencji powstania DOMU MIŁOSIERDZIA.

DOM MIŁOSIERDZIA to miejsce stałej posługi modlitwą uwolnienia. Jest to model posługi przeznaczony głównie dla osób świeckich, zgodny z wytycznymi Komisji Doktrynalnej ICCRS (Międzynarodowych Służb Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej) zatwierdzonymi przez Kongregację Doktryny Wiary.

Zapraszamy Wszystkich Członków naszej Wspólnoty do modlitwy osłonowej o finalizację tego dzieła, o posługujących w nim kapłanów i świeckich, o miejsce dla stałej posługi modlitewnej. Niech modlitwa osłonowa doprowadzi do rozeznania woli Bożej dla tego dzieła.

Aby modlitwa osłonowa była jak najskuteczniejsza, należy ją wesprzeć postem i jałmużną*.

Utworzenie Domu Miłosierdzia to wielkie dobro, dlatego jeśli masz pragnienie przyłączenia się do grona osób modlących się w tej intencji zgłoś swoją gotowość rejestrując się pod linkiem:
https://tinyurl.com/y6m4cv3q

Modlitwy uwolnienia potrzebuje wiele osób, które dzięki niej odzyskują sens życia, poczucie bezpieczeństwa, wiarę w sens swoich wyborów, wiarę w siebie, poczucie siły głębokiego przebaczenia sobie i innym, a przede wszystkim uwalniającej siły błogosławieństwa Boga Ojca.

Nie zatrzymuj tej informacji dla siebie. przekaż ją swojej Wspólnocie i zachęć do przyłączenia się do modlitwy.

*)Złego ducha wyrzuca się modlitwą postem i jałmużną dlatego konieczne jest podjęcie zobowiązań przebłagalno-wynagradzających dodatkowych, takich jak post pojmowany nie tylko jako wstrzemięźliwość od pokarmów, ale pojęty szerzej jako wstrzymanie się od rzeczy godziwych ale przyjemnych lub stanowiących nawet pewnego rodzaju przywiązanie na przykład telewizja, internet, rozrywka. Czas w ten sposób zyskany można przeznaczyć na formację duchową własną na przykład dobra lektura albo też na rzeczy pożyteczne (wyrównanie zaległości i zaniedbań) lub na działanie związane z jałmużną. Jałmużna to nie tylko dar materialny , to jest również dar swojego czasu, wysiłku, cierpliwości, spełnienie dzieła miłosierdzia, pomoc fizyczna, duchowa, wysłuchanie chociażby i spotkanie z osobą samotną. Żadna chwila naszego życia już się nie powtórzy. Oddanie wiec jakiegoś odcinka swego życia bliźniemu to wypełnienie przykazania miłości bo „nie ma większej miłości niż kto oddaje życie swoje za braci".